دانشگاه تهران یک دانشگاه دولتی و یکی از بزرگ‌ترین و شناخته‌شده‌ترین مراکز آموزش عالی در ایران است.این دانشگاه براساس سابقه تاریخی، اجتماعی-فرهنگی و سیاسی آن، با القاب «دانشگاه مادر» و «نماد آموزش عالی» نیز شناخته می‌شود. پیشنهاد اولیهٔ ساخت این دانشگاه را اسماعیل سنگ در سال ۱۳۰۵ داد و پس از انجام مطالعات اولیه توسط عیسی صدیق، در سال ۱۳۱۳، دانشگاه تهران به دستور رضاشاه تأسیس شد و پس از دانشگاه خوارزمی دومین دانشگاه تاریخ معاصر آموزش عالی در ایران لقب گرفت.دانشگاه تهران یک دانشگاه کالجی است، و در آن اقتدار حاکم و عملکردها بین سازمان مرکزی دانشگاه و دانشکدگان تشکیل‌دهنده این دانشگاه تقسیم شده‌است. این دانشگاه دارای ۱۹ دانشکدهٔ مستقل، ۶ دانشکدگان با ۲۹ دانشکده وابسته، ۵ پردیس منطقه‌ای، ۱۳ مرکز پژوهشی و ۱۸ مؤسسهٔ پژوهشی و پژوهشکده است. دانشگاه تهران، در نظام رتبه‌بندی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و همچنین رتبه‌بندی تایمز، رتبهٔ نخست در بین دانشگاه‌های ایران را به خود اختصاص داده است.
